Nużeniec ludzki jest pasożytem, który należy do stawonogów, które zakażają ludzi. Jego przeróżne rodzaje są rozpowszechnione szeroko na całym świecie, a sama obecność głównie się obserwuje u osób w wieku podeszłym. Czy zatem jest to zagrożenie?
Definicja
Nużeniec ludzki to pasożyt o rozmiarze do 0,3 milimetrów. Bytuje on w łojowych gruczołach. Najczęściej w okolicach twarzy oraz także w okolicach przewodów słuchowych. Możemy go także spotkać w mieszkach włosowych rzęs, brwi oraz skóry owłosionej głowy. Cały tenże cykl rozwojowy nużeńca odbywa się u jednego z żywicieli, a jego wszystkie rozwojowe formy odżywiają się na miejscu dostępnymi komórkami nabłonka, wydzieliną gruczołów łojowych oraz także lipidami.
Jak możemy się zarazić nim?
Do przenoszenia zakażenia tymże pasożytem dochodzi w wyniku bezpośredniego kontaktu z zakażonym oraz także przy pośrednictwie przedmiotów do codziennego użytku, takich jak wspólna pościel czy też ręczniki. Poza tym korzystanie z przyborów wspólnych oraz kosmetyków, również w zakładach fryzjerskich i kosmetycznych sprzyja rozpowszechnieniu się pasożyta. Jego obecność jest także obserwowana w kurzu. Stwarza to w sumie możliwości nieograniczone ekspansji na żywicieli kolejnych.
Jak przebiega samo zakażenie nużeńcem?
Nużeniem to pasożyt szeroko rozpowszechniony. Jego częstość występowania wzrasta razem z wiekiem, od rzadkiego niezmiernie u dzieci, prawdopodobnie uwarunkowanego dosyć niską aktywnością ich łojowych gruczołów, od ponad dziewięćdziesięciu procent obecności u osób po siedemdziesiątym roku życia. Częściej się go obserwuje także u pacjentów ze znacznie obniżoną odpornością.
Zakażenie nużeńcem w większej ilości przypadków przebiega tak naprawdę w sposób bezobjawowy. Symptomy się pojawiają najczęściej u osób, które są w podeszłym wieku czy też u osób, które są obciążone innego rodzaju chorobami, które upośledzają odporność organizmu. W pojawieniu się objawów tak zwanej demodekozy sporą rolę odgrywa także wspólne nadkażenie wieloma bakteriami. Mamy na uwadze gronkowce oraz paciorkowce. Może o tym świadczyć chociażby zmniejszenie rozpowszechnienia się pasożyta po antybiotykowej terapii, które eliminuje zakażenia już wspomniane.
Sam mechanizm powstawania manifestacji zakażenia głównie polega na blokowaniu mechanicznym ujść gruczołów przez pasożyta czy też wywoływaniu zapalnej miejscowej reakcji poprzez obecność ich pancerzyków chitynowych, które stanowią ciało obce dla organizmu ludzkiego.
Na pewno musimy być ostrożni. Jak widać bardzo łatwo można się zarazić nużeńcem ludzkim. Bądźmy ostrożni i uważajmy na siebie.
