Liszaj na szyi jest chorobą przewlekłą skóry. Nie ma wbrew opinii powszechnej zakaźnego charaktery. Sprawdźmy jak rozróżnić poszczególne przypadłości.
Płaski liszaj
Płaski liszaj na szyi jest postacią liszaja najczęściej spotykaną. Charakteryzuje się sinofioletowymi oraz także połyskującymi grudkami na naszej skórze. Najczęściej towarzyszy im świąd. Same przyczyny występowania płaskiego liszaja nie są znane do końca. Czynnikami przypuszczalnymi, które wywołują chorobę są zaburzenia funkcjonowania autoimmunologicznego układu. Przyjmowanie co po niektórych leków oraz psychologiczne kwestie – na przykład bardzo silny stres.
Leczenie płaskiego liszaja jest jednak długotrwałe oraz wymaga cierpliwości. Walka z chorobą się koncentruje na jej objawach, a nie na samych przyczynach. Polega ono na podawaniu leków, taki jak właśnie kortykosterydy, a w przypadkach cięższych metotreksatu. W miejscowym leczeniu stosujemy kremy sterydowe oraz maści. Niekiedy lekarza się łączą z terapią główną stosowanie przeciwbakteryjnych leków oraz także leków przeciwgrzybicznych. W celu zmniejszenia świądu są stosowane przeciwhistaminowe leki. Jak w przypadku wszelkich schorzeń dermatologicznych, osoby chore z płaskim liszajem powinny szczególną uwagę przykładać do pielęgnacji skóry, nawilżać ją odpowiednio oraz natłuszczać czy też unikać kontaktu z drażniącymi substancjami.
Rumieniowaty liszaj
Inną nazwą rumieniowatego liszaja jest rumieniowaty toczeń. Jest to niezmiernie rzadka choroba przewlekła, immunologiczna. Objawia się zapalnymi stanami w obrębie bardzo wielu narządów, objawem charakterystycznym są także tak zwane cytopenie. Skórne zmiany mają postać grudek czerwonych, które zlewają się w znacznie większe wykwity. Charakterystyczną cechą tejże choroby jest sama nadwrażliwość na światło. Przyczyny rumieniowatego liszaja nie są do końca znane. Jednak specjaliści dopatrują ich w zakażeniach wirusowych, genach, czynnikach psychologicznych oraz środowiskowych. Leczenie rumieniowatego liszaja polega głównie na podawaniu immunosupresyjnych leków, środków przeciwmalarycznych oraz kortykosteroidów.
Na pewno charakteryzuje się bólem oraz także suchością kobiecych intymnych stref. Objawami także może być pieczenie czy też świąd. Twardzinowy liszaj jest wywoływany przez hormonalne zmiany oraz występuje najczęściej u kobiet przebywających w okresie menopauzy. Tenże rodzaj liszaja się poddaje leczeniu lekami doustnymi oraz miejscowymi, które są wspomagane kremami, które zawierają witaminę A, estrogeny oraz kortykosteroidy.
