Liszaj na twarzy to schorzenie skórne o charakterze łagodnym. Charakteryzuje się ono ułożeniem liniowym grudkowych zmian, które to ulegają zlaniu. Ma także tendencje do samoograniczenia się. Szacują, że u około 96 procent osób z liszajem chorobowe objawy dopiero ustępują samoistnie w ciągu dwóch dni.
Nieco więcej o schorzeniu
Liszaj na twarzy jest uznawany jako niezakaźna i przewlekła choroba skórą. Jedną z jej rozpoznawalnych najczęściej postaci jest płaski liszaj, który również nazywany jest czerwony. Może nas także dopaść liszaj pasmowaty lub też liszaj twardzinowy. Liszaj twarzy należy jednak do rzadkości. Zmiany się lokalizują szczególnie na policzkach, brodzie czy też nosie. Powinny one zostać skonsultowane z dermatologiem, który określa sam sposób leczenia. W łagodzeniu objawów pomocne mogą być rozwiązania domowe.
Na twarzy także nierzadko się rozwija liszaj płaski. Jest to choroba przewlekła i zapalna skóry oraz błon śluzowych o etologii do dzisiaj niewyjaśnionej. Podstawą zmian jest tutaj przerwanie podstawnej błony oraz także uszkodzenia podstawnych komórek naskórka oraz nabłonka. Choroba ta dotyczy osób dorosłych w wieku 30-60 lat. Głównie dopada kobiety. Rzadko kiedy liszaj się pojawia na twarzy u dziecka. Zmiany mają charakter przewlekły, ale musimy także wspomnieć o okresach zaostrzeń oraz remisji.
Możliwe przyczyny
Wśród przyczyn możliwych powstania płaskiego liszaja na twarzy się wymienia między innymi cukrzycę oraz choroby wątroby (zapalenie czy też marskość). Nie możemy także pominąć chorób autoimmunologicznych (pemfigoid, bielactwo, toczeń rumieniowaty), stosowanie co po niektórych leków, które zawierają związki bizmutu, arsenu, złota, kwasu paraaminosalicylowego, środków przeciwmalarycznych czy też neuroleptyków oraz bardzo silny psychiczny wstrząs.
Po czym rozpoznamy liszaj?
Liszaj płaski na twarzy przybiera najczęściej postać lśniących, sinoczerwonych oraz grudkowatych zmian, które to są pokryte prążkami białymi. Układają się one w linię. Zazwyczaj są one wieloboczne oraz płasko-wyniosłe. Osiągają rozmiary między 1-3 milimetrów oraz pojawiają się nagle. Nie pozostawiają żadnych blizn. Objawem głównym, który towarzyszy liszajowi jest świąd bardzo uporczywy naszej skóry. Nie koi go kompletnie drapanie, ale już pocieranie przynosi sporą ulgę.
W histopatologicznym badaniu obserwuje się przyrost rogowej warstwy w skórze, kolczystej oraz ziarnistej w skórze oraz błonach śluzowych, zwyrodnienie tak zwane wodniczkowe warstwy podstawnej oraz podnaskórkowy czy też podnabłonkowy naciek bezpośrednio z limfocytów T.
