Tag: mozarin ulotka

Mozarin – co musimy o nim wiedzieć?

Mozarin jest lekiem przeciwdepresyjnym pod postacią powlekanych tabletek oraz tabletek, które ulegają rozpadowi w naszej jamie ustnej. Preparat jest dostępny w dokładnie trzech wariantach o różniącej się zawartości czynnej substancji w tabletce: 10 mg, 15 mg oraz 20 mg. Leku nie kupimy bez posiadanej recepty, nie podlega również refundacji.

Czym jest mozarin?

Mozarin to lek, w którym została zastosowana czynna substancja escytalopram. Zgodnie ze wszelkimi informacjami zamieszczonymi w ulotce, lek ten jest klasyfikowany w grupie antydepresyjnych leków, które są wykorzystywane w psychiatrii. Czynna substancja zawarta w tymże preparacie jest inhibitorem selektywnym wychwytu serotoniny, który się charakteryzuje bardzo wysokim stopniem tak zwanego powinowactwa w odniesieniu do miejsca pierwotnego wiązania. W stopniu niewielkim wiąże się także z allosterycznym miejscem, który występuje na samym transporterze serotoniny.

Zaletą tego leku jest chociażby fakt, że nie wykazuje kompletnie zależności w odniesieniu do innych receptorów licznych.

Lek przyjmować można w sposób niezależny od posiłku, ponieważ pokarm w żadnym wypadku nie wpływ na wchłanianie się preparatu. Producent także wskazuje, że przy podaniu wielokrotnym tego leku, stężenie maksymalne czynnej substancji we krwi następuje po czterech godzinach od momentu przyjęcia danej dawki.

Dawkowanie

Miejmy świadomość, że lek przeznaczony jest tylko i wyłącznie dla osób powyżej osiemnastego roku życia. Dawkowanie jest kontrolowane przez lekarza prowadzącego, który pod uwagę bierze stan indywidualny pacjenta. Z uwagi na postać leku jest on przyjmowany doustnie. Jak dawkować lek Mozarin?

U dorosłych osób poddawanych terapii z uwagi na wystąpienie sporych epizodów depresji zaleca się najczęściej dawkę, która wynosi 10 mg raz na dobę. Jednocześnie jest to początkowa dawka, która wymaga przypadku indywidualnego pacjenta. Jeśli sam lekarz uzna, że jest konieczne zwiększenie dawki, to nie należy wówczas przekraczać 20 mg na dobę. Same efekty łączenia są obserwowane najczęściej po upływie od dwóch do nawet czterech tygodni. Jednak samą terapię kontynuować powinniśmy jeszcze przez jakieś sześć miesięcy.

U pacjentów, u których sam lek jest podawany w związku z zaburzeniami tak zwanego napadowego lęku, który przebiegać może z samą agorafobią lub też bez niej, zaleca się, aby rozpocząć kurację od dawki 5 mg na dobę w ciągu tygodnia pierwszego, a następnie dawkę zwiększyć do 10 mg. W przypadkach uzasadnionych jest możliwe zwiększenie dawki do 20 mg na jedną dobę. Leczenie tymże preparatem kontynuowane powinno być przez kilka miesięcy, a efekty oczekiwane są obserwowane po jakiś trzech miesiącach.