Tag: nużeniec u psów

Czym jest nużeniec u psów?

Nużeniem u psów jest chorobą pasożytniczą, która jest znana także jako demodekoza. Przede wszystkim atakuje szczeniaczki do pierwszego roku życia oraz nierzadko schorowane oraz stare psy. Jak się objawia nużyca u psa? Co ją wywołuje?

O chorobie

Nużeniec u psów jest jedną z chorób, na którą może zachorować w zasadzie każdy pies. Nawet taki, o którego dbają właściciele oraz odwiedzają z nim regularnie weterynarza. W zasadzie każdy piesek ma różne pasożyty na skórze, a jednym z nich jest właśnie nużeniem u psów. Jest to pajęczak pochodzący z rzędu roztoczy. Dochodzi nim do zakażenia w pierwszych dniach życia naszego psa – podczas karmienia czy też wylizywania przechodzi właśnie od suczki na szczeniaczka.

Na sam początek warto zaznaczyć, że nużeniem dla ludzi nie jest groźny. Poza organizmem gospodarza może przetrwać nie dłużej, aniżeli godzinkę.

Nużeniec bytuje we włosowatych mieszkach, łojowych gruczołach oraz także w warstwie naskórka rogowej. Żywi się komórkami skóry oraz łojem, a u zwierzaka zdrowego w warunkach normalnych nie jest groźny. Żyje sobie i nie czyni psu jakiejś większej krzywdy. Wystarczy jednak spadek chwilowy odporności zwierzątka, aby nużeniec skorzystać z tej okazji i zaczął namnażać się gwałtownie. U psa wywołuje bardzo charakterystyczne objawy.

Na dolegliwość tę jest narażony w zasadzie każdy pies. Jednak niektóre razy są narażone szczególnie na niego. Możemy wymienić takie rasy jak: dalmatyńczyk, bokser, bulterier, bernardyn, owczarek niemiecki, white terier, buldog angielski, dog czy też doberman.

Nużeniec u psów i jego objawy

Nużyca tak naprawdę dla bardzo różne objawu. Zależne są one od wieku naszego psa, jak i także samej postaci choroby.

Miejscowa postać nużycy najczęściej dotyczy młodych psów. Jej objawy najczęstsze to łuszcząca się skóra, rumień, jak i także utrata miejscowa sierści szczególnie w okolicach pyska, oczu, na głowie, tułowiu, przednich łapach lub też na zewnętrznej stronie uszu.

Na pewno nie swędzi. Chyba, że dojdzie w międzyczasie do zakażenia wtórnego bakteriami. W tej postaci nużycy dochodzi często do wyleczenia samoistnego. Niekiedy przeradza się jednak ona w nużycę uogólnioną.

Takowa dotyczy psów pomiędzy trzecim a dwunastym miesiącem życia. Do niej chodzi wówczas, gdy ogniskowe zmiany rozlewają się na całe nasze ciało. Tak się zdarza na skutek infekcji wtórnych. Dochodzi także do powiększenia chłonnych węzłów. U znacznej części psów postać ta ulega wyleczeniu samoistnemu. Jednak jeśli tylko coś niepokojącego się dzieje należy się udać do weterynarza.