rogowacenie okołomieszkowe

Rogowacenie okołomieszkowe – przyczyny, objawy i leczenie

Rogowacenie okołomieszkowe to chropowate grudki i drobne krostki pojawiające się najczęściej na owłosionych partiach ud, ramion, policzków, brwi, przedramion lub pośladków. Na szczęście z tym dermatologicznym schorzeniem można walczyć. Poznaj przyczyny rogowacenia okołomieszkowego i dowiedz się, jak przebiega leczenie.

Rogowacenie okołomieszkowe — przyczyny

Rogowacenie okołomieszkowe, w znacznej mierze, przekazywane jest genetycznie i związane jest z nieprawidłowym wchłanianiem witaminy A w organizmie. Schorzenie to może być również wywołane przesuszeniem skóry. Nadmierne wysuszenie skóry zaburza właściwy proces rogowacenia, w związku z czym obumarłe komórki nie ulegają złuszczeniu, tylko zalegają na powierzchni naskórka. Rogowacenie na ogół nie powoduje dodatkowych dolegliwości, może jednak stać się przyczyna uciążliwego świądu oraz pieczenia.

Szacuje się, że rogowacenie okołomieszkowe dotyka ponad połowy nastolatków i ok. 40% dorosłych, w szczególności osoby o skórze atopowej, ze skłonnością do łojotoku i trądziku. U podłoża schorzenia leży nieprawidłowe rogowacenie naskórka, w następstwie czego dochodzi do blokady ujścia mieszków włosowych przez nadmiar keratyny.

Rogowacenie okołomieszkowe — objawy

Okołomieszkowe rogowacenie naskórka może dawać następujące objawy:

zaczerwienienie wokół tworzących się czopów rogowych,
szorstkość, wyraźnie wyczuwalną podczas dotyku,
„wrastające włosy” widoczne zwłaszcza po usunięciu zrogowaciałej grudki,
swędzenie i pieczenie.

W początkowym etapie schorzenia, wykwity skórne są słabo zauważalne, drobne, jednak liczne. Po pewnym czasie wokół mieszków włosowych tworzy się stan zapalny, co objawia się zaczerwienieniem. Nagromadzenie mnogich czopów rogowych jest wyczuwalne jako bardzo szorstka, gruba skóra.

Rogowacenie okołomieszkowe, a styl życia

Do nadmiernego wysuszenia skóry dochodzi najczęściej jesienią i zimą, kiedy w mieszkaniu panuje wysoka temperatura oraz niska wilgotność. Dlatego w tym czasie bardzo ważna jest odpowiednia pielęgnacja skóry. Osoby cierpiąca na rogowacenie okołomieszkowe powinny wybierać łagodne preparaty silnie nawilżające.

Na stan skóry przy rogowaceniu okołomieszkowym niekorzystnie wpływają również dym tytoniowy, kurz, kontakt z substancjami chemicznymi, w tym z detergentami stosowanymi do wykonywania domowych porządków oraz nieodpowiednia odzież – warto wybierać ubrania delikatne dla skóry i zapewniające dopływ powietrza.

Ważna jest również dieta, która powinna być bogata w związki wpływające na stan skóry. Należy zwiększyć ilość produktów zawierających głównie witaminę A oraz C. Witamina A jest jednym z najważniejszych związków warunkujących zachowanie zdrowej skóry, natomiast witamin C m.in. usprawnia krążenie, zapewniając prawidłowe dotlenienie skóry. Warto również spożywać produkty bogate w kwasy omega-3, które wpływają m.in. na kondycję i stopień natłuszczenia skóry, co jest istotne u osób cierpiących na rogowacenie okołomieszkowe.

Rogowacenie okołomieszkowe skóry – leczenie

Chorzy na rogowacenie okołomieszkowe skóry muszą stosować specjalne preparaty do pielęgnacji, które odznaczają się wysoką zawartością emolientów oraz związków keratolitycznych (kwas salicylowy i mlekowy, mocznik). Ich stosowanie powinno być systematyczne, dlatego skórę należy nawilżać także w okresie ustąpienia objawów, po to, aby minimalizować późniejsze dolegliwości.

Czasem rogowacenie naskórka może być przyczyną innych chorób skóry lub zaburzenia ogólnoustrojowego, dlatego w tym przypadku ważna jest prawidłowa diagnoza postawiona przez lekarza. Bardzo często u podłoża rogowacenia okołomieszkowego leży atopowe zapalenie skóry, a zewnętrzna pielęgnacja to jedynie działanie objawowe.