Akrofobia to nic innego jak fobia, które polega na niczym innym jak na lęku przed zdobywaniem wysokości oraz także przebywaniem na dużej wysokości. Objawia się to niczym innym jak na chorobliwym lęku przed upadkiem czy też doznaniem urazu. Akrofobia wiąże się niezwykle często z doświadczeniami przykrymi z przeszłości, które obecnie rzutują na nasze zachowanie oraz całe życie.
Przyczyny akrofobii
Akrofobia występuje niezmiernie często. Jako przyczynę najczęstszą tego schorzenia wymienia się właśnie doświadczenia nieprzyjemne z przeszłości. Szczególnie chodzi o okres dzieciństwa. Osoby, które cierpią na akrofobię doświadczyć mogły upadku z wysokości, na przykład huśtając się na huśtawce. Przyczyną może również być bardzo traumatyczne przeżycie, które spowodowało uraz ciała.
Czasem przyczyną są instynkty przetrwania, które będą kierowały psychiką człowieka w kierunku rezygnacji z podejmowania sytuacji ryzykownych.
Niektórzy naukowcy są zdania, że przyczyną akrofobii nie musi być wcale przeżycie traumatyczne, a jednak zaburzenia fizjologiczne. Zaburzenia wspomniane dotyczą samego upośledzenia współpracy pomiędzy narządem wzroku oraz także wewnętrznych uchem podczas przebywania na wysokości.
Jakie są objawy akrofobii?
Jeśli chodzi o samą akrofobię, to objawy przede wszystkim polegają na bardzo silnej niechęci do przebywania na sporych wysokościach. Zarówno dotyczy to wyprawy w wysokie góry, jak i także wchodzenia w mieszkaniu na drabinę. Sama akrofobia jednak nie dotyczy samych emocji negatywnych z nią związanych. Chodzi także o symptomy, które dotyczą zaburzenia funkcjonowania układu nerwowego ośrodkowego. Osoby, które na tę przypadłość cierpią mogą odczuwać bardzo silny lęk, bóle, niepokój oraz także zawroty głowy. Mogą im towarzyszyć także uczucie tak zwanych miękkich nóg czy też drżenia mięśniowe. Osoba taka, w obawie o swoje własne życie i zdrowie, rezygnuje z sytuacji, które doprowadzić mogłyby do powyżej wymienionych objawów. Osoba, która wzmaga się z akrofobią, w obawie przed wysokością wpadać może w szał oraz płakać histerycznie. Doprowadza to bardzo często do nerwowego załamania.
Leczenie
Na całe szczęście przypadłość tą możemy leczyć. Jedną z rzeczy, którą wykonać musimy, jest na pewno wizyta u psychologa czy też u psychoterapeuty. Pomoże nam on w uporaniu się z lękiem przed wysokością. Podczas terapii z pewnością padną pytania o nasze przykre doświadczenia z przeszłości. Jest to w zasadzie moment najważniejszy i kluczowy w całym leczeniu. Tym samym najtrudniejszy krok mamy już za nami.
